شما عزیزان نمازگزار به ویژه خودم را به مراعات تقوای الهی سفارش می‌کنم، چرا که تقوا بهترین زاد و توشه برای سعادت اخروی و برترین راه برای جلب محبت الهی در حیات دنیوی است.
در خطبه اول بنابراین گزارده‌ایم که از راه خدا سخن بگوییم، راهی که خدا با ما است و ما هم با خدا هستیم. راهی که سرانجامِ آن سعادت دنیوی و فرجام آن رستگاری اخروی است. راهی که خورشید فروزانش خاتم‌الانبیاء محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله وسلم) و اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) است.
جوهره عبودیت، ایمان است.
راه خدا عبودیت است و عبودیت یعنی اعتقاد، رفتار و اخلاق اسلامی داشتن و جوهره‌ی عبودیت ایمان است. ایمان یعنی بر مملکت جانِ انسان، خدا حاکم باشد و سراسر قلب انسان، عشق و محبت و اعتقاد به ذات اقدس باری‌تعالی باشد و دنیا را فرصتی برای معماری خود برای سعادت اُخروی دانستن و قرآن و هدایت‌های رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) و اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) را سرلوحه‌ی زندگی خود قرار دادن است.
خیرخواهی برای دیگران، از اخلاق اجتماعی است.
در رابطه با ایمان موضوعات مختلفی است که یکی از آنها اوصاف مؤمنان است و یکی از ویژگی‌های انسان مؤمن، اخلاق مداری او است. انسان مؤمن انسانی اخلاقی است چه اخلاق فردی، چه اخلاق خانوادگی، چه اخلاق اجتماعی و چه اخلاق کاری و اجتماعی. یکی از آموزه‌ها و فضائل اخلاق اجتماعی انسان، خیرخواهی و خواستن موفقیت برای دیگران است. خیر دیگران خواستن، موفقیت دیگران خواستن و در این راه دعا و خدمت کردن است.
انسان‌های مؤمن انسان‌هایی هستند که از جهت اخلاقی همیشه به دنبال خیر مردم هستند، خیرخواه مردم هستند، به دنبال موفقیت مردم هستند و در این راه، گذشته از اینکه مانع نیستند بلکه یاور و کمک رسان در این مسئله هستند. دست دیگری را می‌گیرند نه پای دیگری را. کمک می‌کنند نه اینکه زمین می‌زنند؛ انسان‌های مؤمن این‌چنین هستند. خیر دیگران را می‌خواهند، موفقیت دیگران می‌خواهند، اگر مطلبی، راهی و کمکی است که در آن خیر هست و آن فرد می‌تواند از آن مسیر، رشد کند او را نصیحت می‌کنند و راهنمایی می‌کنند. اگر راهی است که انسان زمین می‌خورد او را نصیحت می‌کنند که از آن راه نرود و اگر در مسیری قرار گرفت برای موفقیت و اگر موفق شد، برایش دعا می‌کنند، برای او خیر و موفقیت بیشتر می‌خواهند، حسادت نمی‌کنند. اگر در امور مالی متمول شد، دستش در فضای اقتصادی به جایی رسید، خانه‌ای خرید، ماشینی خرید، زندگی‌ای برای خود درست کرد، مؤمنان خوشحال می‌شوند و دعا می‌کنند که خدایا این امور برای او خیر باشد و بماند و بیش از آن نصیبش شود، نه این که حسادت کنند، نه این که ناراحت شوند، نه اینکه مشکل برای او درست کنند.
اگر دارای یک مقام دنیایی شد، مقامی سیاسی شد، برایش دعا می‌کنند که در مسیر خدا و خدمت به مردم بتواند موفق باشد، نه اینکه او را زمین می‌زنند.
اگر در مسائل زندگی، زندگی اجتماعی مورد توجه مردم قرار گرفت، خیر او را می‌خواهند و به او کمک می‌کنند، دستش را می‌گیرند، مانعی جلوی رشد او قرار نمی‌دهند. اساساً تمام انبیا و اولیای خداست دارای اخلاق این‌چنینی بودند. در قرآن هست که حضرت نوح (علیه السلام) این بیان را داشتند: «أُبَلِّغُكُمْ رِسَالاَتِ رَبِّي وَأَنصَحُ لَكُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ»[1] ای مردم، من راهِ خدا را به شما نمایاندم و خیرخواه شما هستم، خیر شما را خواستم و مسیر خیر را پیش پای شما گذاشته‌ام و من چیزهایی می‌دانم که شما نمی‌دانید.
نصیحت زبانی و عملی
در قرآن کلمة نصیحت دوازده بار به اَشکال مختلف تکرار شده است. نصیحت یعنی خیرِ دیگران خواستن که این خیر دیگران خواستن به اَشکال مختلف هست، گاهی به زبان است و گاهی به عمل. شکل زبانی آن راهنمایی، هدایت، ارشاد، زبان خیر گذاشتن، جلوی زبان گرفتن و تخریب شخصیت دیگران نکردن، شخصیتی که انسان مؤمن، پاک و موفق به خاطر اینکه شخصی به او حسادت می‌کند یا با هم مشکل دارند، او را تخریب کند، این وصف انسان مومن نیست، بنابراین انسان مؤمن اهل نصیحت است. نصیحت یعنی خیر دیگران خواستن، با زبان راهنمایی کند، ارشاد کند و مشاوره دهد و از آن طرف انسانی را با زبان تخریب نکند و اگر دیگران تخریبش می‌کنند، او از آن شخص در مقابل دیگران دفاع کند و برایش دعا کند و از خداوند بخواهد که خدایا او فردی موفق است، موفق‌ترش بکن. خدایا به او خانه داده‌ای بهتر از این نصیبش کن. خدایا به او تمکّن مالی داده‌ای، خدا بیشتر از این به او بده. خدایا او زندگی خوش و آرامی دارد، این آرامش را از او مگیر. خدایا هرچه خوبی‌هاست نصیب دیگران کن. این‌ها اوصاف پیامبران است و از آن طرف با عمل و رفتارش این‌چنین باشد که کمک به انسان‌های دیگر کند، کمک به مؤمنین کند، نه اینکه اگر یک انسانی رشد کرد چه از جهت علمی، چه از جهت سیاسی، چه از جهت اقتصادی و چه از جهت اجتماعی او با حسادت و کینه بیآید و تمامی این کارهای خیری که آن شخص انجام می‌دهد را زیر سؤال ببرد،او را بکوبد، او را خورد کند، غیبت کند و تهمت و بهتان بزند که چطور بشود که او متوقف شود و رشد نکند، این اوصاف مؤمنان نیست.
پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) دست دیگران را می‌گرفت و بالا می‌بُرد. اینطور نبود که انسان‌ها را بکوبد و خورد کند، مگر اینکه از حوزه ایمان خارج شوند، حوزه تقوا خارج شوند و اهل فتنه و اهل عملی ضد اسلام باشند. آن حضرت می‌فرمایند: «إنَّ أَعظَمَ النّاسِ مَنزِلَةً عِندَاللّه يَومَ القيامَةِ أَمشاهُم فى أَرضِهِ بِالنَّصيحَةِ لِخَلقِهِ»[2] بالاترین و برترین مردم در روز قیامت نزد خدا کسانی هستند که بیشترین فعالیت در راه خدا برای خیرخواهی مردم دارند. تلاش می‌کنند، کوشش می‌کنند؛ راهنمایی می‌کنند یک فرد را، مشاوره می‌دهند یک فرد را، اگر گرفتار است کمکش می‌کنند، اگر مشکلات دارد کمکش می‌کنند، اگر موفق شده برایش دعا می‌کنند و کمک به رشد در عرصه‌ی موفقیتش می‌کنند، نه اینکه مانع جلوی او درست می‌کنند و با حسادت، کینه و بغض، بخواهند خوبی‌هایی که آن شخص دارد از او زائل شود، یا مشکلات برای او درست کنند و فضا را طوری ترسیم کنند و تنظیم کنند که آن شخص آب خوش از گلویش پایین نرود.
اگر زن و شوهری هستند و یک زندگی پر از صفا، صمیمیت و معنویت دارند انسان مؤمن، کسی است که برای آنها دعا می‌کند و به این دو شخص کمک کند، به هر شکلی که امکان دارد به آنها کمک کند، در مواقع بحران کمکشان کند، در مواقع ناراحتی در کنارشان باشد، در مواقع خوشی و خوبی برایشان دعا کند، اگر یک زندگی کوچک تشکیل دادند و خانه‌ای خریدند دعا کند که خدایا، این خانه، خانة آرامش، صمیمیت و محبت و عشق و صفا باشد برای آنها، ان‌شاءالله فرزندان خوب، ان‌شاءالله خانهی خوب و امکانات خوب؛ انسان مؤمن این چنین است. نه این که تا یک نفر به جایی رسید، شخص قد علم می‌کند و با ناراحتی و بغض می‌گوید که خدایا به او دادی و به ما ندادی، او این طور بود و ما این طور بودیم و مشکلات برای او درست کند.
روش ائمه، خیر خواستن برای مردم است.
شما در قرآن هر جایی که می‌بینید در اخلاق اسلامی هر مطلبی که می‌شنوید، ملاحظه می‌کنید که روش انبیاء و ائمه (علیهم السلام) خیر خواستن برای مردم است، موفقیت مردم خواستن است و در این راه با تمام وجود تلاش می‌کنند و شفاعت، یکی از موارد نصیحت و خیر است. انسانی که گناه کرده اهل بیت او را شفاعت می‌کنند که خدایا این انسان مسلمان بوده است، خطایی کرده، ما دستش را گرفتیم و آوردیم درِ خانهی تو، خدایا او را ببخش. یعنی تا این حد کمک. این ویژگی‌های انسان مؤمن و مسلمان است.
با کینه و حسد، کسی به جایی نمی‌رسد.
در این رابطه مطالب بسیاری است که ان‌شاءالله در آینده ذکر می‌کنم و فقط تقاضا دارم از تمامی کسانی که اهل ایمان، تقوا و مسلمان هستند که خیرخواهِ همدیگر باشند، بال هم باشند، بار نباشند، یار هم باشند، کمک حال هم باشند این طور نباشد که دشمنی، کینه و حسد نسبت به هم داشته باشند. مطمئن باشند که با حسد و کینه شخص به جایی نمی‌رسد، فقط مانعی برای انسانی مؤمن درست می‌کند که در این مسیر در راهِ رشد و کمال است.
خدایا همه‌ی ما را موفق به اخلاقِ عالیه بدار و رذائل اخلاقی را از ما دور بدار.
خطبـه دوم
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
تقوا، کلید رستگاری است.
شما عزیزان نمازگزار به ویژه خودم را به مراعات تقوای الهی سفارش می‌کنم، چرا که تقوا کلیدِ رستگاری و طریقِ جلبِ محبت الهی در حیات دنیوی است.
میدان فلسطین و جریان غزه، میدان آزمایش برای اسلامیت هر دولت است.
امروز روز حمایت از مردمِ مسلمانِ فلسطین و روز غزّه است. مردمی که سال‌ها است به حمایتِ کشورهای جنایت‌پیشه مثل آمریکا و انگلیس دچارِ آفتِ صهیونیسمِ بین‌الملل شده‌اند. مردم مسلمانِ غزّه دچار آسیب جدی شده‌اند. ایران اسلامی از انقلابِ شکوهمند اسلامی ورق دیگری در جغرافیای سیاسی و تاریخ سیاسی منطقه رقم زد و با حمایت راستین از مردمِ فلسطین، آنها را تقویت کرد و صهیونیسم بین‌الملل را تضعیف گردید. میدانِ فلسطین و جریان غزه میدان آزمایشی برای اسلامیت هر دولت است. اگر کشورهای به ظاهر اسلامی در میدانِ غزّه ورود پیدا کردند و عملاً حمایت کردند نه زباناً، این نشان می‌دهد که مسلمان هستند، اما اگر حمایت نکردند یا زباناً گفتند و در میدان عمل ورود پیدا نکردند، به ویژه کشورهای عربی بدانند که از اسلام فاصله گرفته‌اند، مردم غزّه مسلمانان عرب هستند، یا به خاطر اسلام یا به خاطر عربیّت، یا به خاطر هر دو، اگر مسلمان هستید به این‌ها کمک کنید. عوض اینکه به مردم غزّه کمک کنید و مقابل اسرائیل بایستید به شورشیان سوریه کمک می‌کنید در مقابل یک رژیمی که در صف اول مقاومت است، قرار می‌گیرید. این با هیچ معادله سیاسیِ صحیح، سازگار نیست. اگر شما راست می‌گویید و واقعاً به دنبال اسلام، آزادی و عربیّت هستید، به مردم عربِ مسلمانِ فلسطین کمک کنید و در مقابل اسرائیل بایستید. نه اینکه به شورشیان سوریه کمک کنید، در مقابل یک حکومتی که در مقابل اسرائیل ایستاده است. این‌ها نه با اسلامیّت جور درمی‌آید و نه با عربیت، پس معلوم می‌شود نه اسلام می‌خواهید و نه عربیت. عمّال سرسپرده‌ی آمریکا، انگلیس و این امور هستید و سابقه‌ی تاریخی شما هم نشان از این دارد.
مردم مسلمان ایران با عنایت‌هایی که مقام معظم رهبری و امام راحل داشته‌اند به طور جدّی از مردم فلسطین حمایت می‌کنند و ان‌شاءالله این انقلاب و این بیداری اسلامی بزودی با پیروزی مسلمانان و ظهور مهدی آل محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) حکومت سراسر عدالت گستر مهدوی و محو جهان سلطه به خود خواهد دید.
شهادت امام حسن عسکری (علیه السلام)
روز یکشنبه هشتم ربیع‌الاول، مصادف با شهادت امام حسن عسکری (علیه السلام) است، تسلیت عرض می‌کنیم محضر مبارک حضرت بقیه‌الله الاعظم، مقام معظم رهبری و همه‌ی شیعیان و مسلمانان. آن حضرت در عین مظلومیت، کارهای بزرگی انجام دادند و آن، حفظ اسلام ناب در وقتی است که خلفا و جبهه‌ی ضدولایت، شدیدترین فشارها را به آن حضرت می‌آوردند و شرایط را برای وجود مبارک حضرت بقیه‌الله الاعظم آماده کردند و دشمنان تحمّل نکردند و او را به زهر مسموم و شهید کردند.
روز نهم ربیع، سالروزِ ولایت حضرت بقیه‌الله الاعظم حضرت حجت بن الحسن (ارواحنا فداه) است. به عالم وجود، مسلمانان، جهان بشریت و شیعیان تبریک عرض می‌کنیم و امیدواریم ان‌شاءالله به زودی ظهورکند و با ظهورش، نور عدالت، اسلامیت، اخلاق، تقوا و ایمان در تمام جهان ساتع شود.
روز پنجشنبه، آغاز هفته‌ی وحدت است که مصادف است با میلاد گهربار حضرت ختمی مرتبت به روایت اهل سنت و برخی از علمای شیعه مثل مرحوم صاحبِ کافی، مرحوم کلینی و مرحوم مسعودی و بزرگان دیگر تا 17ربیع‌الاول که به روایت مشهور شیعه است.
وحدت اسلامی، یک استراتژی راهبردی است.
وحدت اسلامی یک استراتژی راهبردی است که باید جهان اسلام آن را پاس بدارد، چرا که تفرقه بین شیعه و سنی از اندیشه‌های جهان استکبار است. آنان در ویتنام، مردم ویتنام را در مقابل هم قرار دادند که همدیگر را از بین ببرند تا آمریکا حاکم شود. خودِ آنها هم وارد جنگ نشوند که تلفات ببینند، آسیب ببینند و هزینه کنند. الان هم به دنبال جنگ‌ها و منازعات داخلی جهان اسلام هستند. شیعه و سنی که به هم برخورد کنند و هر دو تضعیف شوند و آمریکا حاکم شود. باید هوشیاریِ سیاسی و هوشمندیِ سیاسی داشت. باید با وحدت در سایه‌ی ولایت و هماهنگی لازم در جهانِ اسلام به ویژه ایران، ما بتوانیم وحدت کلمه را حفظ کنیم و فریب توطئه‌های دشمنان را نخوریم.
تمام اندیشه ما در استان بوشهر، ولایت است.
تقدیر و تشکر می‌کنم از حضرت آیت‌الله‌العظمی نوری همدانی که به استان ولایت‌مدار بوشهر تشریف آوردند و از همه مردم و مسئولین و تمام کسانی‌که در این رابطه زحمت کشیدند، واقعاً تشکر و قدردانی می‌کنم. ما در استان بوشهر تمامِ اندیشه‌مان ولایت است، ولایت و ولایت مداری که هم اینک تجلّی دارد در وجود مبارک حضرت امام خامنه‌ای (دامت برکاته) و از ایشان هم، حضرت آیت‌الله نوری همدانی تشکر می‌کنیم که با بیانات شفاف و رسا با تمام وجود از مقام معظم رهبری، ولایت و انقلاب حمایت می‌کنند.
خدایا در ظهور آقا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تعجیل بفرما.
نظرات